Et skritt av gangen

Du åpner øynene, 
men du ser ingenting. 
Du vrir hodet til venstre. Til høyre. 
Det er bekmørkt. 

Men du vet at du er i en tunnel. 
En mørk tunnel. 

Du hører dråpene fra taket,
De drypper tungt i betongen. 

Det er mørkt, 
Lukter vått og rart, 
Og du ser ingenting. 
Du bare veit du må fortsette å gå. 

Det er kaldt, 
En kald vind streifer kinnet ditt. 
Du begynner å drømme om varme, 
For det hjelper litt, 
På de iskalde hendene. 

Du går og går, 
Et skritt av gangen. 
Du kan ikke stoppe nå. 

Det verker i tærne.
Vannet drypper i hodet,
Og det går en iskald bris nedover ryggen, 
Mens du fortsetter å tråkke din vei gjennom tunnelen.  

Det begynner å lukte vondt, 
Og du har lyst til å snu. 

Men du vet du må fortsette. 
Det vil blir bedre, sier de. 
Du vet det er sant. 
Det kan ikke bli verre enn det var. 

Et steg om gangen. 

Etter noe som føltes som en evighet nede i tunnelen, 
Ser du et lite lysglimt. 
Et lite håp brer rundt seg. 

«Snart» der, tenker du, 
Og fingrene får automatisk litt varme i seg, 
Og energien strømmer til beina. 
«Kun litt til nå». 

Du vet ikke hva du kan forvente, 
Men du kjenner brystet fylle seg opp med håp, 
For hva er det som venter der fremme. 

Fem. 
Fire.
Tre. 
To. 
En. 

Vips, der sto du ved en dør. 
Du kom ikke lenger. 
Du skimtet lysstrålene som trengte igjennom dørkarmen. 
Pulsen økte. 
Du sto helt stille, 
Klarte nesten ikke puste. 

Du trakk pusten dypt, 
Og la hånden på dørhåndtaket. 

Du var kald, 
Skjelven, 
Våt i håret fra dryppene fra taket.
Men, du kjente varmen komme tilbake. 
Du følte at energien kom snikende. 

Du trakk pusten dypt

En. 
To. 
Tre. 

Du åpnet den tunge døren, 
Som knirket på veien opp. 

Du dyttet den forsiktig. 
«Hva er det som venter seg?» tenkte du. 

Når døra sto på vidt gap kunne du nesten ikke tro dine egne øyne. 

Alle mulige farger slo deg i ansiktet. 
Grønn. 
Blå. 
Gul. 
Lilla.
Rød. 
Rosa. 
Oransje. 
For et fargekalas. 

Og i det øyeblikket kjente du at det var verdt det. 
I enden av den mørke, kalde og lange tunnelen, 
Lå det er fargesprakende rom med en energi og livskraft du aldri ville funnet uten denne reisen. 

La dette være en påminnelse om å alltid beholde trua. 
Når det er mørkt og grått, 
Så venter det en magisk opplevelse på andre siden. 

Fortsett å gå, 
Et skritt om gangen.